در عصر حاضر که با مساله اسلام هراسی در غرب و تعاملات خصومت آمیز بین پیروان ادیان مواجه هستیم و تهاجم غير منصفانه و ناجوانمردانه اي عليه اسلام وجود دارد، بیان تعاملات بزرگان دین اسلام بخصوص ائمه معصومین ع با پیروان دیگر ادیان از جمله مسیحیان و ایضاح بیان اشتراکات مذهبی وحدت آفرین، از اهمیت و ضرورت برخوردار است.

تحقیق حاضر با عنوان «زندگی مسالمت آمیز امامیه و مسیحیان در عصر حضور ائمه ع» به بررسی الگوهای رفتاری ائمه اهل بیت ع در برخورد با مسیحیان می­پردازد. در این تحقیق، نمونه هایی از سابقه روابط تاریخی ائمه شیعه با مسیحیان ذکر می­شود که می تواند الگویی برای شکل گیری جوامعی مختلط بدون درگیری و تضاد باشد. نتایج تحقیق در دو بخش سامان یافته است. بخش اول به بازشناسی تشابهات و اشتراکات روحانی ائمه شیعه و حضرت مسیح به عنوان عامل وحدت آفرین می پردازد و در بخش دوم تعاملات امامان شیعه ع با مسیحیان را تبیین می نماید. منظور از تعامل در این نوشتار اعم از هرگونه گفتگو، مناظره، عهدنامه و هرگونه ارتباط طرفینی است که نوعی تعامل به حساب می­آید.

غایت تحقیق، روشن ساختن روابط امامان شیعه با مسیحیان بویژه در دوره خلافت حضرت امیرالمومنین ع است که متولی خلافت اسلامی امام شیعیان بوده است.

گفتگو و مناظره و عهدنامه بین حضرات معصومین ع و علمای مسیحی از نظر تاریخی ثابت می کند که سیره و اصل عملی غالب نزد امامان شیعه گفتگو و مدارا بوده است و نه جنگ و خشونت.