مقایسه روش تبلیغی بهائیت با مسیحیت تبشیری و راهکارهای مقابله
چکیده
تاریخچۀ فعالیت مسیحیت تبشیری با قرین تاریخ مسیحیت و در آن آمیخته است. مبلغان و مبشران هر سه گرایش مسیحی به منظور تبلیغ مسیحیت و بشارت مردم به این دین، به صورت انفرادی و گروهی به اقصی نقاط دنیان از جمله ایران سفر می کردند. تمامی این اقدامات، به منظور جلوهنمایی مسیحیت در جهان و مواجهه جدی آن با با مبانی سایر ادیان و مذاهب شکل میگرفت تا در نهایت، مسیحیت را تنها دین نجاتبخش بشر معرفی نمایند.
رهبران بهائیت نیز بر این باورند که اگر در تبلیغ سستی شود، رگ حیاتی این تشکیلات قطع می شود؛ لذا گزیری از تبلیغ سیستماتیک وجود ندارد، اما اگر به هر دلیلی، زمینه تبلیغ آشکار فراهم نشد، باید سیاست نموده، به صورت پنهانی به تبلیغ این کیش و جذب دیگران بدان مبادرت گردد.
با تأملی تطبیقی – تحلیلی در تبلیغ مسیحیت و بهائیت در جهان، وجوه اشتراک فراوانی در اهداف، استراتژیها و روشها بدست میآید؛ به طوری که سؤالی تأمل برانگیز در ذهن ایجاد میشود که آیا بهائیت، روش های تبلیغی خود را از مسیحیت تبشیری اخذ کرده است؟ و در این راستا، سوالات فرعی دیگری مطرح می شود که: روش های تبلیغی مسیحیت تبشیری کدام است و نقاط مشترک و افتراق آن با تبلیغ بهائیت چیست؟، راهکارهای عملیاتی پیشگیری از چنین تبلیغاتی چیست؟ نویسنده در این نوشتار سعی کرده به این سوالات، پاسخ تحقیقی درخوری ارائه نماید.
TEST
Abstract
TEST
