شخصیت­ امیرالمؤمنین علی ع به عنوان صحابه خاص پیامبر خدا ص در نزد عامه مسلمانان و امام و خلیفه بلا فصل پیامبر اکرم ص نزد تشیع، از اهميتي ويژه برخوردار است. شناخت جایگاه آنحضرت در اسلام، امري ناگزیر در مطالعه همه جانبه تاریخ پیامبر اکرم (ص) است و مسئله خلافت و امامت بعد از ایشان در صدر اسلام محسوب می­شود. یکی از طرق رسیدن به جایگاه امیرالمؤمنین علی ع، بررسی جایگاه وی از دیدگاه سایر صحابه پیامبر ص است که ما را به معرفت خصال و جايگاه والاي ایشان در دوره زندگانی­شان رهنمون مي سازد.

پژوهش حاضر نقش ابوذر غفاري را به عنوان صحابي پيامبر(ص) و امام علي (ع) در معرفي و بيان فضايل امام علي (ع) و نیز جايگاه امامت، هدف قرار داده ، تا با روشي تاريخي- حديثي روشن سازد که چگونه اقدامات عملي و گفتار ابوذر که همان کنش ها و واکنش هاي رفتاري و بيان راستين او در دفاع جانبدارانه از امام علي(ع) و اعتراض حق طلبانه بر مدعيان خلافت مي باشند ما را بر شناخت بهتر امام علي (ع) قادر مي­ سازند.