بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
ابوالفضل برقعی از افراد شاخص در جریان طالب تجدید نظر در عقاید شیعی است. این جریان وامدار پیش-فرض‌های فکری سلفیه (بویژه وهابیت) بوده با موضوعه دانستن انبوهی از منابع حدیثی معتبر امامیه در عقاید شیعی از جمله باور به نصب و نصّ الاهی بر امامت امامان اهل بیت (ع)، توسل، زیارت و … تشکیک می‌نماید.
برقعی با استناد به آیاتی از قرآن، علم غیب ائمه (ع) را نفی نموده، آن را باوری غالیانه می‌داند. این نوشتار به روش پژوهشی توصیفی – تحلیلی بر اساس آیات بسیاری از قرآن و آراء تفسیری علما و احادیث فریقین، برداشت آقای برقعی از این آیات را ناصحیح دانسته، ضمن تأکید بر غیریت علم الاهی با علم مخلوق، منشاء علم غیب امامان (ع) را الهام می‌داند.
سوء برداشت برقعی از آیات مورد استنادش به تضییق مفهوم غیب در غیر خداوند به «وحی الاهی» بازمی‌گردد که غیر از انبیاء از آن بی‌نصیبند در حالی که مجرای دست‌یابی امامان اهل بیت (ع) به علم غیب «الهام» از سوی خداست که متفاوت از وحی بوده و در انحصار انبیاء (ع) نیست. آیات متعددی از قرآن کریم و منابع فریقین و اخبار متعدد غیبی ائمه (ع) مندرج در منابع حدیثی و تاریخی فریقین مؤید این نتیجه است.
Abolfazl Borghei is one of the leading figures in the current of revisionists in Shiite beliefs which owes much to Wahhabism and by falsifying a multitude of authentic Imami hadith sources in Shiite beliefs, including the installation and divine text، raises doubts about the Imamate of the Imams of the Ahl al-Bayt (AS), recourse, pilgrimage and etc.
This article, through descriptive-analytical research method based on many verses of the Qur’an and interpretive opinions of scholars and hadiths of the two sects, considers Borghei’s interpretation of these verses incorrect and emphasizes that divine knowledge is different from creature science and the origin of the unseen knowledge of the Imams inspiration.
Burqa’s misunderstanding of the verses cited، goes back to narrow the concept of the unseen other than God to “divine revelation” which is prescribed by other than the prophets, while the way that Imams attain the knowledge of the unseen is “inspiration” from God, which is different from revelation and is not exclusive to the prophets.
Numerous verses and unseen news of the Imams contained in the hadith and historical sources of the sects، confirm this result.
